Gdy człowiek się uczy, to poszerza swoje horyzonty. Gdy człowiek się uczy to popełnia błędy i na ich podstawie zmienia swoje działania, tak aby błędu uniknąć. Czy udaje się to za drugim razem? Hmmm, przypomnij sobie gdy ostatnio widziałaś/widziałeś dziecko, które uczy się chodzić. Przypomnij sobie jak to wyglada – mały człowiek najpierw wstaje, nogi się chwieją, trzęsą, robi krok, upada na pupę, i tak kilkadziesiąt razy zanim zrobi krok po którym znowu upadnie. To upadanie, nie zniechęca, wręcz przeciwnie zaprasza ekscytację do dalszych prób. Czy pojawia się irytacja, złość i frustracja? Oczywiście, że tak. Jednocześnie rodzic jest obok, towarzyszy ze spokojnem i wsparciem podczas tego procesu upadania i próbowania znowu i znowu – aż wreszcie dziecko zaczyn stawiać kroki pewniej, a później to już chwilka do biegania.
Wszystko czego się uczymy można zestawić z opisanym wyżej przykładem – uczenie się angielskiego też.
Ileż w uczeniu się języka jest błądzenia, próbowania, mylenia się.
Wtedy warto zaprosić zdanie: Widzę, że jest Ci trudno. Widzę, że to co teraz przeżywasz jest trudne. To zdanie może być jak miękki miś przytulany podczas chwil zwątpienia i słabości. To zdanie, tak jak miś, nie spowoduje, że trudność zniknie – jak za dotknięciem czarodziejskiej różdżki – lecz przyczyni się do uznania tego co się w dziecku dzieje, nadania temu znaczenia, zauważenia. Takie zdanie odpowiednio często powtarzane, połączone z empatią i autentyczną chęcią bycia w kontakcie, przyczyni się do pojawienia się w dziecku wspierającego głosu, który jak miękki miś będzie otulał zrozumieniem i akceptacją.
W Home of Bears wyposażamy dzieci i młodzież w konkretne narzędzia komunikacyjne, które będą wspierające i niosące, które z powodzeniem mogą być wykorzystywane w każdej sytuacji życiowej. Takie narzędzia przyczyniają się do konkretnych zmian – przykładowo gdy dziecko popełni błąd -po fali emocji: złości, irytacji, czy gniewu, lub frustracji – przyjdzie czas na szukanie tego co działa i co można zmienić, przy jednoczesnym docenieniu siebie i wglądzie w to co już umiem, a czego aktualnie się uczę.
Dzięki temu dzieci i młodzież doświadczają odpowiedzialności za własny proces nauczania, za działania które podejmują, lub nie podejmują podczas zajęć. Mają przestrzeń na skonfrontowanie się z tym w jakim miejscu są, a gdzie chcą być i co mogą zrobić aby to osiągnąć.